بو گلدمن نویسنده اسکاری «پرواز برفراز آشیانه فاخته» در گذشت
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۷۹۵۰
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، بو گلدمن فیلمنامهنویسی که برای نوشتن فیلمنامههای «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» و «ملوین و هاوارد» برنده جایزه اسکار شد و در کنار چهرههای منتخبی از فیلمنامهنویسان نسل خود از جمله رابرت تاون و ویلیام گلدمن به عنوان یکی از بهترینها شناخته میشد، از دنیا رفت. وی ۹۰ ساله بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گلدمن علاوه بر کسب ۲ جایزه اسکار در سال ۱۹۹۳ هم برای فیلمنامه «بوی زن» نامزدی اسکار را کسب کرده بود.
وی اسکار سال ۱۹۷۶ را با لارنس هاوبن به صورت مشترک برای اقتباس از رمان کن کیسی «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» دریافت کرد. کسب جایزه فیلمنامه اقتباسی موفقیت بزرگی را برای فیلم رقم زد که به عنوان پیروزی بزرگ خوانده میشد و شامل دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم، کارگردانی، بازیگر مرد و بازیگر زن و فیلمنامه بود. هیچ فیلمی پس از سال ۱۹۳۴ که «یک شب شگفتانگیز» این ۵ جایزه را همزمان دریافت کرده بود، به این موفقیت دست نیافته بود. این موفقیت سال ۱۹۹۱ برای «سکوت برهها» تکرار شد.
گلدمن کار خود را در تلویزیون آغاز کرد و نوشتن فیلمنامه و دستیار تهیهکننده مجموعههای معتبری برای شبکه CBS در اواخر دهه ۱۹۵۰ بود.
وی فیلمنامه اقتباسی «پرونده پاراداین» را که پیش از آن توسط آلفرد هیچکاک ساخته شده بود سال ۱۹۶۲ انجام داد .
میلوش فورمن کارگردان پس از خواندن فیلمنامه او به نام «به ماه شلیک کن» که بعدها فیلمی با بازی آلبرت فینی و دایان کیتون برمبنای آن ساخته شد، گلدمن را برای بازنویسی «پرواز برفراز آشیانه فاخته» انتخاب کرد. او برای این کارش تنها ۸هزار دلار دستمزد گرفت، اما تحسین منتقدان و اسکار باعث رونق کار او شد.
فیلم «ملوین و هاوارد» که وی در آن نویسندگی فیلمنامه را برعهده داشت، بسیار تاثیرگذارتر بود. این فیلم به کارگردانی جاناتان دمی چیزی شد که از آن به عنوان «بیان طنزآمیز رویای آمریکایی» یادشده است. برای نوشتن داستان مرگ یک میلیاردر عجیب و غریب گلدمن دومین اسکار خود را دریافت کرد.
«نیکیتای کوچولو» یک فیلم جاسوسی در ۱۹۸۸ با بازی سیدنی پواتیه و ریور فینیکس از دیگر فیلمنامههای گلدمن بهره برد هر چند بیشتر جنبه تجاری داشت. فیلم «بوی زن» به کارگردانی مارتین برست در سال ۱۹۹۳ کار موفقیتآمیز دیگر گلدمن بود که نامزدی اسکار بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه برای گلدمن شد و آل پاچینو جایزه بهترین بازیگر مرد را کسب کرد.
گلدمن اولین پیشنویس «رگتایم» را برای میلوش فورمن نوشت اما به کار ادامه نداد و همچنین نوشتن فیلمنامههای «کرامر علیه کرامر» و «مردم عادی» را رد کرد. «ملاقات با جو بلک» را هم کامل نکرد که در نهایت کار به صورت همکاری ۴ نویسنده پیش رفت و فیلمی با بازی برد پیت، آنتونی هاپکینز و کلر فورلانی بر مبنای آن ساخته شد.
گلدمن سال ۱۹۹۶ در مصاحبه با ویلیام فروگ برای کتاب «ذن و هنر فیلمنامه نویسی» درباره نگارش فیلمنامه گفت: «این یک هنر است. حساسیت یک هنرمند را میطلبد و بسیاری از نویسندگان بزرگ که رماننویس یا روزنامهنگار هستند، نمیتوانند این کار را انجام دهند.»
وی فیلمنامه «طوفان کامل» را بازنویسی کامل کرد که سال ۲۰۰۰ به موفقیت بزرگی در گیشه دست یافت.
گلدمن مورد احترام نویسندگان همکارش بود و سال ۱۹۹۸ اریک راث به نیویورک تایمز گفت: «بو گلدمن بزرگ» فیلمنامهنویس برجستهای است و او متنوعترین و هوشمندانهترین فهرست را در کارنامهاش دارد.
این فیلمنامهنویس از انجمن نویسندگان آمریکا برای «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» و «ملوین و هاوارد» جایزه گرفت و سال ۱۹۸۳ برای «به ماه شلیک کن» و در سال ۱۹۹۳ برای «بوی زن» نامزدی این جایزه را کسب کرد و سال ۱۹۹۸ جایزه لورل انجمن را برای دستاوردهای فیلمنامه نویسی دریافت کرد.
کد خبر 5847801منبع: مهر
کلیدواژه: درگذشت چهره ها فیلمنامه نویسی اسکار تئاتر ایران فیلم کوتاه تعزیه هنرمندان تئاتر محرم 1402 قرآن کریم تعزیه خوانی کارگردان تئاتر احمد عزیزی خانه هنرمندان ایران اعتصاب اداره کل هنرهای نمایشی فیلمنامه نویس آشیانه فاخته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۷۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماندن در سینما اهمیت دارد/ عکاسی فیلم هیچگاه نمیمیرد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، امیر عابدی در ابتدای کارگاه «آشنایی با عکاسی در فیلم و سینما» گفت: در سینمای ایران حضور در سمتهای مختلفی را تجربه کردم تا بدانم زمانی که میخواهم در یک فیلم سینمایی کار کنم به دلیل روابط مختلفی که میان صنوف وجود دارد، باید چگونه عمل کنم؛ به عنوان مثال یک برنامه ریز زمانی موفق است که بداند هر گروه کاری باید در چه ساعتی در صحنه حضور پیدا کند.
وی ادامه داد: من در دوره تجربه اندوزی تلاش کردم حرفههای مختلفی را در سینما بیاموزم و تجربه کنم و به دیگران هم توصیه میکنم که ابتدا عکاسی را با فیلمهای کوتاه تجربه کنند تا روابطی را که میان گروههای مختلف وجود دارد، یاد بگیرند.
کار در سینما طاقت فرسا است
عکاس فیلم «شب یلدا» افزود: فعالیت در سینما کاری طاقت فرسا است و ممکن است مراحل فیلمبرداری برخی از پلانها بارها تکرار شود. برخی فکر میکنند عکاسی فیلم کار سادهای است. عدهای نیز تصور میکنند که ما فقط قاب فیلمبردار را لحاظ میکنیم، در صورتی که همیشه اینطور نیست. در بسیاری از مواقع، عکاس زاویه مورد نیاز خود را از قبل انتخاب میکند. در واقع من شیوه ثبت بسیاری از عکسها را در هنگام خواندن فیلمنامه در ذهن خود مرور میکنم. برخی از همکاران ما در حوزه عکاسی فیلم با فیلمنامه آثاری که در آن حضور پیدا میکنند، آشنایی ندارند و این مساله به هیچ وجه مورد قبول نیست. زمانی که فیلمنامه را میخوانید، کاراکترها را آنالیز کرده و به ایدههایی جدیدی میرسید.
شخصیت منفی نیاز به لنز واید دارد
عابدی با بیان اینکه گاهی پیش آمده که یک کارگردان از قابهای او تاثیر گرفته است، افزود: مثلا می توان برای گرفتن کلوز آپ از شخصیت منفی با لنز واید و برای شخصیت مثبت از لنز تله استفاده کرد و این مساله به دلیل تاثیرات روانشناسی موجود در لنزها است. این موارد زمانی کاربرد خواهد داشت که فیلمنامه اثر را به خوبی مطالعه کنید. جزو وظایف یک پروژه است که با عکاس کاملا همراهی کند.
وی ادامه داد: ارتباطاتی که بین عوامل وجود دارد مانند چرخ دنده به صورت ارگانیک عمل میکند، سینما و تئاتر به هیچ عنوان هنر فردی نیست. برقراری تعامل و روابط عمومی بالا بخشی از وظیفه یک عکاس است. بازیگر مقابل دوربین، پارتنر یک عکاس به شمار میرود و باید بتوان با او تعامل مناسبی داشت.
عکاس فیلم «قرمز» در ادامه این نشست گفت: سالها پیش یک دوره یکساله کلاس بازیگری گذراندم تنها برای اینکه بدانم یک بازیگر چگونه رفتار میکند و چگونه حس خود را به صورت فیزیکی یا میمیک صورت به شکل بیرونی بروز می دهد. در بازیگری رویکردهای متفاوت وجود دارد؛ عده ای کاملا حسی و برخی مبتنی بر تکنیک بازی می کنند، برخورد عکاس در یک پروژه باید با هر کدام از اینها متفاوت باشد.
عابدی با بیان اینکه در گذشته عکاسی با نگاتیو انجام میگرفت و به همین دلیل با دشواریهای بیشتری همراه بود، ادامه داد: به دلیل وجود نگاتیو، در آن زمان من با دقت بیشتری به رصد کردن شرایط برای تهیه عکس ها میپرداختم. به صورت اصولی در همه فیلمها، تمرین نهایی وجود دارد که باید همه چیز از جمله گریم و لباس مانند اجرای نهایی باشد و در این شرایط میتوان بخش زیادی از عکس ها را در تمرین تهیه کرد. یاد گرفتن سینما از صفر تا صد و شناخت کامل پروسه تولید بسیار مهم است. یادگیری این موارد در طول دوران کاری برای من بسیار مفید بوده و خصوصا حضور در کلاس بازیگری تاثیر زیادی در زندگی حرفهای من داشته است.
یکی از وظایف عکاس کنجکاو کردن مخاطب است
عابدی عنوان کرد: یکی از وظایف عکاس فیلم، وسوسه کردن و ایجاد کنجکاوی در مخاطبان است. مثلا در فیلم «ساکن طبقه وسط»، شهاب حسینی ۳۸ نقش متفاوت را برعهده داشت که عکسهای مربوط به آن شخصیتها میتوانست تبلیغات مثبت فراوانی را باعث شود. در صورتی که تنها به استفاده یک عکس از آن فیلم به عنوان تبلیغ در سطح شهر بسنده شد.
عکاس فیلم «آلزایمر» افزود: برخی عقیده دارند عکاسی فیلم دیگر مرده است ولی این باور اشتباه است؛ یادم می آید در اواسط دهه هشتاد برای اولین بار در فیلم «مزرعه پدری» از دوربین دیجیتال استفاده کردم که برای من ریسک بزرگی به شمار میرفت.
وی ادامه داد: باید توجه داشت همه زوایایی که عکاس تدارک میبیند، عیناً مشابه فیلم نیست. به علاوه که او بخش مربوط به پشت صحنه را هم پوشش میدهد. افزون بر این، خلاقیت در حیطه عکاسی بسیار مهم است و به این دلایل است که اعتقاد دارم عکاسی فیلم هیچگاه نمیمیرد.
عکاس فیلم نمایانگر تجربه تهیه کننده
عابدی افزود: دلیل اهمیت خواندن فیلمنامه برای من این است که از کلیت فیلم و کاراکترها به تحلیل برسم و متوجه شوم برای هر کدام به چه میزان تمرکز نیاز دارم. ضمن اینکه زمانی که فیلمنامهای را مطالعه میکنم، متوجه میشوم کدام قسمتها نیاز به عکس دارد.
وی با یاد کردن از اکبر عالمی بیان کرد: عالمی در این زمینه دریای دانش بود و همواره از او میآموختم. متاسفانه او را در دوران کرونا از دست دادیم. اگر امروز عالمی در جمع ما حاضر بود من بسیار از دانش او استفاده میکردم.
وی با اشاره به اهمیت نگاه تهیه کنندهها، بیان کرد: برای اینکه متوجه میزان حرفه ای بودن یک تهیه کننده شویم کافی است ببینم عکاس انتخاب شده برای یک فیلم چه میزان حرفه ای و با تجربه است چرا که این انتخاب نشان دهنده این امر است که تهیه کننده چه میزان به فکر تبلیغات اکران است.
ماندن در سینما اهمیت دارد
وی درباره چگونگی ورود به سینما گفت: ورود پیدا کردن به سینما چندان دشوار نیست، بلکه باقی ماندن در این فضا است که اهمیت دارد. بارها افرادی را به پروژههای مختلفی معرفی کردهام، چراکه دارای توانمندی و استعدادی ویژه بودند. اما اکثرا نتوانستند بیش از حضور در یک پروژه را تجربه کنند. بسیاری در شرایط کاری نمیتوانند موفق عمل کنند. مسیر من چنین بوده است که ابتدا به دنبال آموختن سینما بودم و سپس حضور در فیلم کوتاه و پروژههای مختلف این عرصه را تجربه کردم.
عابدی، گفت: این فرآیند سه سال به طول انجامید. امروزه با یک موبایل هم میتوان فیلم ساخت در صورتی که فیلمسازی و عکاسی با نگاتیو بسیار دشوار بود. جوانترها چندان دنبال تجربههای تازه نیستند در صورتی که فردی همچون علیرضا داوودنژاد فیلم «روغن مار» را با یک گوشی آیفون فیلمبرداری کرد.
وی ادامه داد: عکاس خوب فیلم باید علاوه بر داشتن اطلاعات کافی در زمینه عکاسی، مدیوم سینما و اجزای آن را نیز به خوبی بشناسد. من هنوز هم در آموزشگاههای سینمایی دورههایی را برای افرادی برگزار میکنم که در رشته بازیگری و کارگردانی تحصیل کردهاند و دورههای مختلف آن را گذراندهاند. در این کلاسها درباره ارتباط میان بازیگری با دیگر حوزهها و خصوصا عکاسی صحبت میکنم. در گذشته بازیگران پیش از بستن قرارداد نام عکاس را جویا میشدند و این مساله برای آنها اهمیت زیادی داشت زیرا عکسها بسیار دیده میشدند. البته امروزه عکس فیلم اهمیت بیشتری به لحاظ میزان دیده شدن پیدا کرده زیرا محیط ارایه آن بسیار گستردهتر شده است.
خلاقیت بزرگترین عنصر یک عکاس است
عابدی درباره شاخصهای یک عکس خوب گفت: اکسپوز درست، اولین مساله است و نورسنجی نیز باید به درستی انجام بگیرد و این الفبای هنر عکاسی است. نکته بعدی کمپوزیسیون یا کاربندی مناسب است و بعدی مجموعهای از اکت بازیگر، نورپردازی، صحنه آرایی و شکار آن یک لحظه است که باعث ماندگار شدن یک عکس میشود.
وی ادامه داد: مجموعهای از عناصر زیبایی شناسانه باعث ساخته شدن یک عکس خوب میشود. ضمن اینکه نورپردازی در عکاسی فیلم، توسط نورپرداز پروژه انجام میشود و به همین علت فرآیند عکسبرداری چندان وقت گیر نیست.
این هنرمند در پایان یادآور شد: بزگترین عنصری که هر عکاس میتواند در کار خود به آن متکی باشد، بهرهگیری از خلاقیت است. عکاس رایگان و ارزان یکی از معضلات این حرفه است. میانگین تعداد عکسها در گذشته ۴۰ حلقه سی و شش تایی بود در صورتی که امروز بسیاری از عکاسان برای هر جلسه از فیلم تعداد زیادی عکس تهیه میکنند. در ابتدای ورود فناوری دیجیتال به سینما، نسبت به آن اعتماد کافی وجود نداشت و به همین دلیل من هم به صورت دیجیتال و هم نگاتیو عکسهایی را تهیه میکردم. متاسفانه امروزه روی عکس ویرایش بسیار زیادی انجام میشود و حتی اندازه قاب را تغییر میدهند که اتفاقی بسیار غیرحرفهای است.
کد خبر 6093813 سید امیر شایان حقیقی